Rolling in the deep

Hallo iedereen,

We zijn op het laatste station aangekomen van onze vakantie. Leuk dat jullie ons verslag weer lezen.
Het zijn de laatste loodjes waar we enorm genieten en relaxen.


Maandag 5 oktober 2015:

Vandaag weer een ritje met de scooter op de planning. We hadden het plan opgevat om naar een mooie waterval te rijden. Het was maar een paar kilometer vanaf het hotel, dus we zouden er zo moeten zijn. Het pad werd echter al gauw slecht en de weg ging slingerend op en neer over losse keien en steengruis, gaten en putten. Lies en Anne-Marie moesten regelmatig afstappen om veilig over een bepaald stukje weg te komen. Na een tijdje zo te hebben gereden zijn we afgestapt, want we moesten namelijk nog een stukje lopen naar de waterval. Maar er was alleen niet echt een pad te bekennen en ook geen waterval te horen. Ook nog eens gevraagd aan een paar locals, maar het wilde niet lukken het te vinden. Op den duur zijn we maar verder gereden naar het dorpje Kali. Eerst maar eens een koel drankje genomen bij een van de stalletjes, want zo'n rit is best inspannend. Het was wel duidelijk dat er in dit dorpje nooit een toerist kwam, want iedereen keek zo gek op. Er kwamen ook een paar kinderen kijken en Lies deelde wat ballonnen uit en zong een paar liedjes met de kinderen: Altijd is Kortjakje ziek en Vader Jacob. Wel grappig, want de kinderen kennen deze liedjes ook, maar dan in het Indonesisch. Het was een gezellige boel en het werd steeds drukker met kinderen die ook nieuwsgierig waren.
Na een poosje weer verder gegaan en gelukkig was het pad vanaf het dorpje redelijk normaal geasfalteerd op de meeste plekken. We kwamen eindelijk weer op de hoofdweg uit die gewoon breed en geasfalteerd was.
Nog even gestopt bij een uitkijkpunt.Vanaf dit punt kon je ook een kleine wandeling maken naar de waterval Tekaan Tulu. Weliswaar een andere dan gepland, maar dat maakt niet uit, deze was ook mooi. Tot onze verbazing was het ondanks de droogte nog een behoorlijke waterval. Hierna zijn we weer terug naar het hotel gegaan. We waren moe van de rit. Raoul en Lies hebben zich nog heerlijk laten masseren.


Dinsdag 6 oktober 2015:

Vandaag met z'n 2en op stap gegaan. Maarten was ziek, dus scooteren zat er niet in en Lies bleef ook in het resort. We zijn eerst naar de Gunung (vulkaan) Mahawu gereden. We dachten zo naar de top te kunnen rijden, maar de goed geasfalteerde weg eindigde al gauw in een steil onverhard pad met losse keien. Vanaf hier moest je verder lopen. We hadden niet zo'n zin in enorme inspanning, dus zijn we naar een ander uitzichtpunt gereden vanwaar je de Gunung Lokon mooi kon zien. De paadjes waren avontuurlijk om te berijden. Hobbelig en af en toe behoorlijk smal. Ook behoorlijk zanderig en stoffig, dus in mum van tijd waren we een soort van een paar tinten bruiner, maar dan anders :P.
's Middags zijn we naar de markt in Tomohon gereden. Dit is een erg bijzondere markt, omdat er ook bijvoorbeeld honden, ratten en vleermuizen voor consumptie verkocht worden. Wel erg zielig om te zien voor de honden. Maar het is hier heel normaal. Er werden ook nog veel andere dingen verkocht, zoals veel verschillende soorten groenten, allerlei specerijen en ook veel vis. Een kleurrijke markt, maar ook wel heel onhygiënisch in onze ogen. Vis lag bijvoorbeeld open en bloot op houten planken in de zon. Af en toe gooiden ze er eens water over, maar het lag er verder niet gekoeld bij met ijs enzo.
Na de markt een tentje opgezocht om wat te eten. In dat eettentje hadden ze ook "es cendol". Dat hebben we uiteraard gedronken! Toen weer terug naar het hotel. Anne-Marie is nog voor een massage gegaan aan het einde van de dag. Anne-Marie dacht: ik laat me eens lekker verwennen, ik ga voor een uitgebreide behandeling: full body massage, scrub en een soort van pakking met een heerlijke crème. Het zou 2,5 uur duren. Uiteindelijk heeft het maar liefst 3 uur geduurd. Toch wel erg lang, maar het resultaat mocht er zijn: een heerlijk zacht en soepel huidje.
Lies had nog wat boodschappen nodig, dus is Raoul aan het eind van de middag, met Lies achterop de scooter, naar het centrum gereden. Na de boodschappen ook nog een rondje gereden langs de markt die bijna geheel was opgeruimd. We zagen hele hordes ratten en muizen die een handje meehielpen om de laatste restjes op te ruimen...


Woensdag 7 oktober 2015:

Yes, vandaag op naar Bunaken! Stevie heeft ons opgehaald bij het resort en naar de haven van Manado gebracht. Daar wachtte de bootsman op ons. Het is een ruime en nette boot. Helemaal als je het vergelijkt met de public boat. We hebben dus een boot voor ons alleen. Wat een luxe!
Er zijn wel wat golven maar gelukkig is het een rustige reis van ongeveer een uurtje varen naar het eiland Bunaken. We konden ook op het voordek zitten. Dat was erg gaaf!
Omdat we met een privéboot gingen, werden we niet bij de algemene haven afgezet, maar precies bij het Resort Froggies. In een rustige baai gelegen met een strandje. Het water is heel helder. We zijn gelijk die middag gaan snorkelen. Het loopt hier heel geleidelijk naar beneden. Er zitten best wat vissen en een beetje koraal. Een stukje verder is de afgrond van wel 2000 meter diep. Daar is het uiteraard het mooist. Om 19:00 uur eten we met alle gasten gezamenlijk. Er zijn veel gasten met verschillende (duik)achtergronden. Erg leuk en leerzaam om met elkaar te praten. Het is primair wel een duik resort. Voor de rest is er niet veel te doen op het eiland.
Op tijd naar bed vandaag, want morgen beginnen Lies, Raoul en Anne-Marie met de duikcursus Scuba Diver.