Met spierpijn op een bootje in een wilde zee
Door: Anne-Marie
Blijf op de hoogte en volg Raoul en Anne-Marie
05 Oktober 2011 | Indonesië, Rinjani
2 oktober
's ochtends eerst ontbijtje om 7:00 uur voor het trekkingavontuur zou beginnen. Het was letterlijk en figuurlijk een ontbijtje, want het bestond uit ofwel een fruitsalade van een gesneden appel of een tosti. Voor Anne-Marie was die niet genoeg, dus zij nam een fruitsalade + een tosti. Raoul was nog vol goede moed, nog in de veronderstelling dat het een eitje zou zijn.Ondanks de waarschuwingen van Anne-Marie, die in het verleden enige bergtochten heeft gedaan. Het begon met een prima pad wat de guide een "warming-up" noemde. (later begreep Raoul pas wat hij hiermee bedoelde) Hierna gingen we de jungle in. Het was een 'echte' jungle, dus geen dor mangrovebosje. Veel groen en een gevarieerde vegetatie (bananenbomen, jackfruit, palmbomen e.d.) Ook hoorden we allerlei vogels, apen en andere beesten. We begonnen dus op zo'n 600m en langzaamaan begon de klim. Het werd steeds steiler en steiler. Soms rotspaden en dan weer een kleiachtig padje naar boven. Op een gegeven moment kwamen we uit de jungle, want de boomgrens was bereikt. Hier was enkel wat struikgewas, waar we allerlei mysterieuze dieren hoorden ruizen...
Voor de rest veel zand, gruis en steen. Het was hier ook weer flink ploeteren. We waren blij met de restingpoints die er af en toe waren voor een slokje water en een snack. Na een uurtje of zeven klimmen kwamen we eindelijk aan bij ons doel, het kratermeer! We zaten helemaal onder het stof en zweet, want het bleek een barre tocht. Ik wil niet uit de hoogte doen, maar 2000m klimmen in 1 dag valt niet mee.. ;-)
Wij hoefden dan gelukkig alleen nog maar onze eigen baggage te dragen, zoals kleren en water. Er waren namelijk ook zogenaamde 'porters' die op teenslippers (of zonder) de berg beklommen met op hun rug de tenten, kookgerei, fruit, eten, water, slaapzakken en matjes meenamen. Ongeloofelijk! Als een soort bamboe juk dragen ze dit op hun schouders, zie foto.
Het was een schitterend uitzicht op Lombok. We keken uit op de Rinjani en allerlei andere bergen. Ook konden we zelfs de zee zien. In het kratermeer was een paar jaar terug een vulkaan uitgebarsten en hier konden we het gestolde lava eromheen van zien. Erg indrukwekkend, we voelden ons echt 'on top of the world', zoals The Carpenters het zo mooi zongen.
Ons tentje had een schitterende locatie. Met uitzicht op het kratermeer en afgeschermd van de wind. Ook hadden we 's avonds lekker lang zon, zodat we buiten konden eten. Er kwamen toen allerlei beesten tevoorschijn: wilde honden, apen en muizen. We hadden gelukkig alles binnengehaald, want van een andere toerist was er een schoen weg! Waarschijnlijk een wilde hond die dit lekkere maaltje stiekem mee had genomen. Het koelde namelijk enorm af op die hoogte. We hebben nog genoten van de sunset.
Die nacht konden we niet goed slapen, dus gingen we de sterrenhemel bekijken. Die was goed zichtbaar, het was erg helder buiten en we hebben zelfs een vallende ster gezien.
De volgende dag was het een stuk dalen naar de hot springs en het kratermeer. Dit bevond zich namelijk zo'n 600m lager. Het water van de hot springs was heerlijk warm en er was ook een watervalletje die we hebben gebruikt als douche, want die was er niet in het tentenkamp. Het eten werd bereid op een kampvuurtje en er waren geen sanitaire voorzieningen, lekker primitief dus!
Diezelfde dag weer teruggeklommen naar het kamp waar we lekker vroeg de tent indoken. De afdaling en klim bleken nog erg lastig, af ten toe kon er gebruik worden gemaakt van allerlei stenen en gras. Ook de handen bleken van cruciaal belang voor grip. De volgende dag was het weer vroeg opstaan, namelijk om 7:30 vertrek naar beneden. Het ontbijt was heerlijk en veels te veel. 2 sandwiches en 2 pannenkoeken gevuld met banaan... Dit was zelfs voor Anne-Marie te veel om 6 uur 's ochtends. Het afdalen ging best vlotjes. Het eerste stuk was het veel sliden en grote stappen. In de jungle ging het iets langzamer, want we moesten uitkijken voor allerlei wortels van bomen en takken. Anne-Marie kreeg op het laatste stuk wat last van haar benen en kuiten. Raoul van zijn knieen. We waren daarom erg blij dat we het zonder kleerscheuren hadden gehaald. Die avond en de volgende dag voelden we ons net twee bejaarden die niet konden lopen, zitten en opstaan. Alle beenspieren waren stijf. Eenmaal in het hotel terug gingen we ook eerst lekker uitgebreid onder de douche en daarna lekker ontspannen!
Vandaag 5 oktober zijn we naar de Gili-eilanden vertrokken. Om precies te zijn Gili Tramelant (ohnee, Trawangan). Dit met een 'public boat'. Het bleek een avontuurlijke boottocht met hoge golven en veel spetters! Gelukkig was het weer nog goed, anders was het toch wel een beetje eng geweest op de boot. We zaten met zo'n 25 man op de boot en allerlei baggage. Het was een simpele houten boot waarbij we toch enige twijfels hadden. Op een gegeven moment werden er zelfs reddingsvesten uitgedeeld, vanwege de hoge golven. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn weer "save and sound" aangekomen. Het is een leuk hotelletje "blue marlin" met het strand op zo'n 20m afstand en we zitten aan een gezellige boulevard waar vanalles voorbijkomt, zoals paard en wagen en jong en oud.
ps bedankt voor al jullie leuke reacties!
pps de sigaretten smaken erg goed, Raoul heeft nu 'dji sam soe'-sigaretten
ppps er zitten weer foto's bij!
Groetjes,
Raoul en Anne-Marie (nu allebei trotse ringdragers)
's ochtends eerst ontbijtje om 7:00 uur voor het trekkingavontuur zou beginnen. Het was letterlijk en figuurlijk een ontbijtje, want het bestond uit ofwel een fruitsalade van een gesneden appel of een tosti. Voor Anne-Marie was die niet genoeg, dus zij nam een fruitsalade + een tosti. Raoul was nog vol goede moed, nog in de veronderstelling dat het een eitje zou zijn.Ondanks de waarschuwingen van Anne-Marie, die in het verleden enige bergtochten heeft gedaan. Het begon met een prima pad wat de guide een "warming-up" noemde. (later begreep Raoul pas wat hij hiermee bedoelde) Hierna gingen we de jungle in. Het was een 'echte' jungle, dus geen dor mangrovebosje. Veel groen en een gevarieerde vegetatie (bananenbomen, jackfruit, palmbomen e.d.) Ook hoorden we allerlei vogels, apen en andere beesten. We begonnen dus op zo'n 600m en langzaamaan begon de klim. Het werd steeds steiler en steiler. Soms rotspaden en dan weer een kleiachtig padje naar boven. Op een gegeven moment kwamen we uit de jungle, want de boomgrens was bereikt. Hier was enkel wat struikgewas, waar we allerlei mysterieuze dieren hoorden ruizen...
Voor de rest veel zand, gruis en steen. Het was hier ook weer flink ploeteren. We waren blij met de restingpoints die er af en toe waren voor een slokje water en een snack. Na een uurtje of zeven klimmen kwamen we eindelijk aan bij ons doel, het kratermeer! We zaten helemaal onder het stof en zweet, want het bleek een barre tocht. Ik wil niet uit de hoogte doen, maar 2000m klimmen in 1 dag valt niet mee.. ;-)
Wij hoefden dan gelukkig alleen nog maar onze eigen baggage te dragen, zoals kleren en water. Er waren namelijk ook zogenaamde 'porters' die op teenslippers (of zonder) de berg beklommen met op hun rug de tenten, kookgerei, fruit, eten, water, slaapzakken en matjes meenamen. Ongeloofelijk! Als een soort bamboe juk dragen ze dit op hun schouders, zie foto.
Het was een schitterend uitzicht op Lombok. We keken uit op de Rinjani en allerlei andere bergen. Ook konden we zelfs de zee zien. In het kratermeer was een paar jaar terug een vulkaan uitgebarsten en hier konden we het gestolde lava eromheen van zien. Erg indrukwekkend, we voelden ons echt 'on top of the world', zoals The Carpenters het zo mooi zongen.
Ons tentje had een schitterende locatie. Met uitzicht op het kratermeer en afgeschermd van de wind. Ook hadden we 's avonds lekker lang zon, zodat we buiten konden eten. Er kwamen toen allerlei beesten tevoorschijn: wilde honden, apen en muizen. We hadden gelukkig alles binnengehaald, want van een andere toerist was er een schoen weg! Waarschijnlijk een wilde hond die dit lekkere maaltje stiekem mee had genomen. Het koelde namelijk enorm af op die hoogte. We hebben nog genoten van de sunset.
Die nacht konden we niet goed slapen, dus gingen we de sterrenhemel bekijken. Die was goed zichtbaar, het was erg helder buiten en we hebben zelfs een vallende ster gezien.
De volgende dag was het een stuk dalen naar de hot springs en het kratermeer. Dit bevond zich namelijk zo'n 600m lager. Het water van de hot springs was heerlijk warm en er was ook een watervalletje die we hebben gebruikt als douche, want die was er niet in het tentenkamp. Het eten werd bereid op een kampvuurtje en er waren geen sanitaire voorzieningen, lekker primitief dus!
Diezelfde dag weer teruggeklommen naar het kamp waar we lekker vroeg de tent indoken. De afdaling en klim bleken nog erg lastig, af ten toe kon er gebruik worden gemaakt van allerlei stenen en gras. Ook de handen bleken van cruciaal belang voor grip. De volgende dag was het weer vroeg opstaan, namelijk om 7:30 vertrek naar beneden. Het ontbijt was heerlijk en veels te veel. 2 sandwiches en 2 pannenkoeken gevuld met banaan... Dit was zelfs voor Anne-Marie te veel om 6 uur 's ochtends. Het afdalen ging best vlotjes. Het eerste stuk was het veel sliden en grote stappen. In de jungle ging het iets langzamer, want we moesten uitkijken voor allerlei wortels van bomen en takken. Anne-Marie kreeg op het laatste stuk wat last van haar benen en kuiten. Raoul van zijn knieen. We waren daarom erg blij dat we het zonder kleerscheuren hadden gehaald. Die avond en de volgende dag voelden we ons net twee bejaarden die niet konden lopen, zitten en opstaan. Alle beenspieren waren stijf. Eenmaal in het hotel terug gingen we ook eerst lekker uitgebreid onder de douche en daarna lekker ontspannen!
Vandaag 5 oktober zijn we naar de Gili-eilanden vertrokken. Om precies te zijn Gili Tramelant (ohnee, Trawangan). Dit met een 'public boat'. Het bleek een avontuurlijke boottocht met hoge golven en veel spetters! Gelukkig was het weer nog goed, anders was het toch wel een beetje eng geweest op de boot. We zaten met zo'n 25 man op de boot en allerlei baggage. Het was een simpele houten boot waarbij we toch enige twijfels hadden. Op een gegeven moment werden er zelfs reddingsvesten uitgedeeld, vanwege de hoge golven. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn weer "save and sound" aangekomen. Het is een leuk hotelletje "blue marlin" met het strand op zo'n 20m afstand en we zitten aan een gezellige boulevard waar vanalles voorbijkomt, zoals paard en wagen en jong en oud.
ps bedankt voor al jullie leuke reacties!
pps de sigaretten smaken erg goed, Raoul heeft nu 'dji sam soe'-sigaretten
ppps er zitten weer foto's bij!
Groetjes,
Raoul en Anne-Marie (nu allebei trotse ringdragers)
-
05 Oktober 2011 - 10:01
Maarten:
Hoi luitjes,
Dat klinkt echt avontuurlijk, zeg! Ik kan me de bergtocht qua zwaarte wel goed voorstellen, het begint weer te kriebelen. En dat kamperen in het wild: het is heel apart, dat geloof ik graag.
We genieten allemaal van jullie verhalen, enne... nog gefeliciteerd met jullie officiële verloving!!
Pap -
05 Oktober 2011 - 11:38
Lies:
Nou Raoul je maakt ons alleen maar lekker om ook naar Indonesië te gaan.
Wat een geweldig verhaal weer.
Op internet had ik al wat foto's en een video bekeken dus ik wist waar jullie ong. naar toe gingen. Op die video hoorde je alleen maar gepuf van de beklimming. Maar voor jullie een "eitje". Anne-Marie dan waren die Mephisto's(schoenen) van mij toch wel fijn zeker? Nog een paar nachtjes slapen meid, en dan..... ben je ja...!
Plaats eens een foto van jullie handen. (met ringen natuurlijk)
liefs mam -
05 Oktober 2011 - 13:12
Corrinna :
Wat een geweldig mooie foto's hebben jullie gemaakt! en al heel wat gezien.
en ja spierpijn is inderdaad vervelend, wat een prestatie hebben jullie geleverd!!
gr, corrinnax -
05 Oktober 2011 - 15:46
Bart En San:
Hey!
Wat leuk om weer van jullie te horen, we waren namelijk erg benieuwd hoe de tocht was geweest. Zo te lezen prachtig! Wat een belevenissen weer zeg...
Mooie foto's!
Liefs Bart en San -
05 Oktober 2011 - 17:03
Lou En Jane:
Hoi, hoi,
Allemachtig, wat een tocht!! We kijken nu met veel respect tegen jullie op. Dat was echt wel spectaculair en erg zwaar, maar wat een belevenis!
De tocht naar Gili-Trawangan was ook wel pittig, we herinneren dat ons nog goed. Je bent blij, als je bent aangekomen en uit de boot kunt stappen. De foto´s zijn prachtig, jullie hebben er toch wel meer genomen ?
Nu maar even lekker uitrusten, toch ?
Groetjes en veel liefs
Lou en Jane -
06 Oktober 2011 - 09:10
Amanda:
spierpijn is goed!
mooie foto's!
we blijven volgen, leuke verhalen!
groetjes van mallie die leest ook -
08 Oktober 2011 - 12:28
Amanda:
Annemarie Selamat Hari Ulang Tahun!
:)
-
08 Oktober 2011 - 13:09
David:
Wow,wat een superfoto's en wat een tof verhaal!!!
Ik krijg echt de kriebels om zoiets ook eens te doen, ondanks dat het heel inspannend is...
Zo te lezen genieten jullie er met volle teugen van, vooral blijven doen!
Groetjes, David -
08 Oktober 2011 - 20:44
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
Hallo luitjes,
Ten eerste van harte gefeliciteerd met je verjaardag Anne-Marie! We hopen dat je een leuke dag hebt gehad.
Als groep wilden wij jullie ook feliciteren met jullie verloving! Een superromantische plek voor een huwelijksaanzoek! Om hier iets aan toe te voegen: liefde is als water, het blijft stromen. Tof dat jullie nu allebei de mooie ringen dragen.
Groetjes,
John, Corrinna, Ingmar, David, Xue-Qin, Laura, Chris, Lesley en Anneloes
Ps: Om toch nog even te benadrukken dat we superblij met jullie verloving en trouwplannen zijn: -
08 Oktober 2011 - 20:45
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
G -
08 Oktober 2011 - 20:45
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
E -
08 Oktober 2011 - 20:45
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
F -
08 Oktober 2011 - 20:45
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
E -
08 Oktober 2011 - 20:46
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
L -
08 Oktober 2011 - 20:46
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
I -
08 Oktober 2011 - 20:46
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
C -
08 Oktober 2011 - 20:47
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
I -
08 Oktober 2011 - 20:47
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
T -
08 Oktober 2011 - 20:48
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
E -
08 Oktober 2011 - 20:48
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
E -
08 Oktober 2011 - 20:48
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
R -
08 Oktober 2011 - 20:48
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
D -
08 Oktober 2011 - 20:51
J,C,I,S,L,C,L,D En A:
! :) :) :) :) :) :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
