Kopje onder

Hoi iedereen,
Weer een berichtje van ons:
6 oktober:
Het was een relaxte dag vandaag. Bij een strandje verderop zijn we gaan snorkelen. We hadden gehoord dat er veel moois te zien is, zoals koraal en veel tropische vissen.
Anne-Marie had nog nooit gesnorkeld, dus dat was even wennen voor haar, maar ze had het al snel onder de knie.
We zaten bij een barretje op het strand in een heel relaxed hutje; een verhoogd open hutje met een laag tafeltje en grote kussens, waar je dan heerlijk in kon liggen.
Eerst zijn we het water in gegaan om te snorkelen en het was inderdaad erg mooi onder water. We hadden de dag ervoor een onderwater camera gekocht (zo eentje waar je nog ouderwets een fotorolletje in moet doen), zodat we foto's konden maken. Het rolletje is nu vol en moet ontwikkeld worden, we zijn benieuwd naar de kwaliteit van de foto's.
Na het snorkelen, op het gemakje wat gegeten en gedronken in ons hutje.
's Avonds bij een van de vele restaurantjes aan het strand gegeten. Gemotoriseerd verkeer is verboden op de Gili's. 's Avonds was er altijd wel iets te beleven, mensen flaneren op de boulevard en er rijden paard en wagen rond (de taxi's van het eiland). Af en toe reden er zelfs jongelui op de fiets rond met een indianentooi op. Ook zagen we af en toe locale jongemannen met westerse dames/meisjes. Apart om te zien. Het was een gezellige boulevard, waar elk cafe iets bijzonders heeft. De een heeft een liveband, de ander een uitgebreid arsenaal van vis voor de grill en erg leuk aangekleed allemaal.
7 oktober:
We zagen af en toe mensen voorbij fietsen. Dit leek ons ook wel wat. Volgens de lonely planet was het een perfecte plaats om lekker te fietsen. Wij dus fietsen gehuurd en eropuit! We wilden de route langs het strand volgen en ook naar het "lookoutpoint". Het zou ons ongeveer een uurtje moeten kosten om het eiland rond te fietsen. Helaas was de weg niet zo goed, zoals de lonely planet beloofde. Er was dan heel veel los zand en we moesten dan afstappen. Het kostte daarom best veel tijd en energie om vooruit te komen. We fietsten langs mooie stranden waar geen mens te bekennen was. Naast dit pad zijn er ook allerlei binnendoorwegen die het eiland doorkruisen. We gingen daarom na lang ploeteren toch maar de binnenweg in. Toen kwamem we terecht in het dorpje waar de locals wonen. Op een gegeven moment kwam de heuvel met daarop de "lookout" in zicht. Het was enorm zoeken naar een weg naar boven en uiteindelijk zijn we via een vriendelijke local toch boven geraakt. Na de Rinjani dus toch weer een klimtocht... Gelukkig niet zo zwaar als de vorige, maar met het zonnetje in de rug toch een behoorlijke inspanning voor geoefende klimmers zoals ons :-)
Het uitzicht was schitterend. We konden het hele eiland zien en ook de andere Gili-eilanden en Lombok. Het was dus absoluut de moeite waard!
Later die dag hadden we weer gesnorkeld. Helaas was het tij ons niet goed gezind. Het koraal lag zeer ondiep en de zee was best ruig. We zijn daarom een paar keer behoorlijk tegen het koraal geschampt met de nodige schrammen tot gevolg. Het koraal en de dieren waren wel weer erg mooi om te zien. Hier waren bijvoorbeeld ook zee-egels en zeesterren.
8 oktober
Anne-Marie haar verjaardag! Er was geen gebak, maar we hebben het met een lekkere cocktail gevierd.
De dag ervoor hadden we een duiktocht geboekt bij "Big bubble". Er waren verschillende mogelijkheden van beginner tot aan gevorderd. Omdat het voor Anne-Marie de tweede keer en voor Raoul de eerste keer was, toch maar gekozen voor 'beginner'. Het begon met een uitleg van de belangrijkste gebaren, vaardigheden en uitrusting. Er was nog 1 andere persoon bij. We hadden dus gelukkig een klein groepje. Daarna gingen we het zwembad in om de theorie in de praktijk te brengen. Anne-Marie had 2 jaar geleden al een keer gedoken bij Bali, toch was het weer even wennen en toch best spannend. Raoul had in het begin toch zijn twijfels. Vooral de manier van ademen was heel erg wennen. Na de oefeningen in het zwembad hadden we er allebei veel vertrouwen in. Toen met een bootje naar "shark point". De naam klinkt enger dan het was. We hadden aan de hand daarvan al van te voren geinformeerd hoe het met haaien zat. Gelukkig zwemmen die op een diepte waar wij niet zouden komen. Wij hebben tot 12 meter diepte gedoken. Zoals je op tv altijd ziet, moesten wij dus op het randje van de boot zitten en dan achteruit het water in. Het begon dus al spannend, maar leverde geen problemen op. Toen gingen we eerst in verticale houding tot 5 meter diep. Dit betekende veel 'oren klaren'. Hoe dieper je gaat hoe meer druk er op je oren komt. Door je neus dicht te knijpen en dan uit te ademen door je neus wordt het verschil in druk hersteld. De druk aan je oren doet anders enorm veel pijn. Hierna gingen we in horizonale positie verder. Pablo de duikinstructeur ging voorop en wees allerlei vissen en dieren aan. Er waren handgebaren om uit te leggen welk dier hij zag. We hebben vanalles gezien, zoals etende en slapende schildpadden van zo'n 1,5m groot, lionfish, snapper, angelfish, trumpetfish, clownfish en nog veel meer. Ook het koraal was schitterend en grotendeels onaangetast. Helaas konden we onze onderwatercamera niet meenemen. We hadden als beginnend duiker meer aandacht nodig voor het duiken an sich en het rondkijken dat foto's nemen toch een soort risico vormt.
Het was een hele mooie ervaring! We gaan het in de toekomst vast nog een keer vaker doen.
9 oktober
Vandaag hebben we Gili-Trawangan weer verlaten. Gelukkig was de zee erg rustig vandaag, dus geen hoge golven. Gisteren was de zee toch behoorlijk wild. We namen weer de public boat naar Bangsal en we werden weer opgehaald door Han. Hij bracht ons naar Senggigi naar hotel Batu Bolong. We hebben met Han 2 tripjes gepland. Morgen gaan we naar Gili Nanggu (we krijgen geen genoeg van de bounty-eilanden). En een andere dag gaan we een countryside-tripje maken langs allerlei locale ambachten.
Tot zover weer!
Groetjes,
Anne-Marie en Raoul