The long and winding road

17 september
Lekker op het gemakje gedaan vandaag. Even naar de stad Yuangshuo gefietst voor wat kleine boodschapjes en `s middags: kookles op het programma!
Een wens van ons was om een kookles in China te volgen. Een half uur rijden met een busje vanaf Yangshuo is er een kookschool en via het hostel kon je dat boeken. Om 15.30 uur moesten we verzamelen bij een park in Yangshuo en we kregen eerst een rondleiding over de overdekte markt waar ze allerlei groenten, vlees en vis verkochten. Je zag er echt van alles liggen, ook veel onbekende dingen die je in Nederland niet hebt, zoals een soort komkommer ongeveer een halve meter groot. Dit is een soort spons die je ook kan gebruiken als lufa. Ook hebben we ginseng gezien. Dit werd in grote hoeveelheden verkocht. Is erg populair omdat het o.a. helpt tegen keelpijn. Er waren ook levende kikkers, een soort kleine aalen, slakken, kreeftjes en vele vissen te koop. Uiteraard ook kip en eend. Een en ander werd ter plaatse gechopt, geroosterd of ontschubt.
Na de markt bezocht te hebben, werden we met een minibusje naar de kookschool gebracht. Het was trouwens een leuk clubje deelnemers bij elkaar. We waren met z`n twaalven. Ze kwamen overal vandaan, een gezin uit Amerika en wat backpackende jongeren uit Duitsland, België, Oostenrijk, Polen. Heel leuk om elkaars verhaal te horen. De vader van de jongedame uit Oostenrijk werkt bij een vliegmaatschappij zodat ze goedkoop kan vliegen tot haar 27ste. Daar maakt ze nu uiteraard gebruik van. Ze was ook in Indonesia geweest. Dit was haar favoriete reis. Ze heeft op Java gereist en op Sulawesi (bij de Toraja). Superleuk natuurlijk omdat wij en vooral Raoul daar veel zijn (terug) geweest. Lang geleden is Raoul ook op Sulawesi bij de Toraja geweest. Ze wilde graag wat tips voor haar volgende reis naar Indonesia en wat ons favoriete bestemming was.
De kookschool lag op een schitterende plek tussen het karstgebergte. Als je buiten aan de eettafel zat, had je een prachtig zicht op de bergen. Toevallig was er ook net iemand op het land bezig en liep er een waterbuffel.
Alle materialen lagen al netjes klaar in de keuken en iedereen had een eigen gaspit waarop ieder zelf de gerechten kon bereiden. Er was een menu opgesteld van 5 gerechten:
Beer fish (bekend lokaal gerecht)
Kip met cashewnoten, knoflookstengels en paprika
Gestoomde gevulde groenten
Eggplant (soort aubergine) met soja- en oestersaus
Paksoi met knoflook en chili

De docente deed eerst voor hoe je het gerecht moest bereiden en daarna was het showtime zoals ze dat dan zei, dan mocht/moest je dus zelf aan de slag.
We leerden hoe je bepaalde kooktechnieken moest toepassen en wat veel gebruikt wordt in de Chinese keuken. Knoflook en gember zijn bijvoorbeeld onmisbaar. Soms moet je dit samen snijden en daarna bakken. Sojasaus en oestersaus komt er ook vaak aan te pas. Ook het wokken hebben we nu onder de knie. Op het ene moment het gas vol open en op andere momenten half of minimaal. Ook hebben we wat handige (snij)technieken geleerd. Het resultaat was echt superlekker!
We hebben lekker met z`n allen gegeten en na het eten werden we allemaal weer teruggebracht. Wat een leuke ervaring, hadden we niet willen missen!

18 september
Tijdens het fietsen bleek dat er behoorlijke hellingen zijn in dit gebied. Gelukkig is het ook mogelijk om een scooter te huren. Zeker met het hete weer hier (zo'n 30 graden). Er kwamen weer herinneringen boven van het scooterrijden op Lombok. Hier rijdt het verkeer aan de rechterkant dus dat is wel zo makkelijk. Met de scooter kan je veel grotere afstanden afleggen en ook het frisse briesje is in dit warme gebied meer dan welkom. In de buurt van het hostel zou de 'Seven star tea plantation' zijn. We hadden een plattegrond gekregen en hier stond het duidelijk op weergegeven evenals andere mooie hotspots in de omgeving. De kaart was, ondanks dat, een vrije visuele weergave van het gebied en het was niet op schaal. Als backup had Raoul zijn tablet meegenomen met daarop google maps.
Wij dus op zoek naar de theeplantage. Eenmaal aangekomen bij de hoofdweg waar de theeplantage aan de zijweg zou moeten liggen, bleek dat er twee zijwegen waren. Een smal onverhard pad en een bredere min of meer verharde weg. Rondom het eerste pad zagen we theeplanten staan. We reden met veel pijn en moeite op de scooter het pad op. Het was net iets breder dan de scooter. Af en toe moest Anne-Marie even afstappen bij hele steile stukken in combinatie met bochten. De scooters daar zijn wel erg stevige apparaten want hij heeft toch een paar keer een flinke oplawaai gehad. Het was lastig manoeuvreren tussen de gaten in de weg. We kwamen langs een paar hutjes waar een grote hond blaffend op ons afkwam.. Het bleef gelukkig bij blaffen. Na een tijdje hebben we een local gevraagd of we op de goede weg zaten (op de plattegrond stond de naam van de theeplantage ook in het Chinees). Hij verwees ons terug en gebaarde vaag in een richting. Dit ging gepaard met een Chinees verhaal. Hier konden wij weinig wijs uit. Dus op naar de tweede weg. De weg was breed, maar al snel bleek dat de weg van zand was met af en toe wat grote kiezels en uiteraard veel gaten in de weg. Op deze weg was geen mens te bekennen. Wel waren er wederom veel theeplanten. Maar helaas nergens borden of theeplantagegebouwen te bekennen. Vol goede moed besloten we om maar de weg te vervolgen. De omgeving was immers schitterend en je weet maar nooit waartoe een onbekende weg leidt. Ons geduld werd beloond met een abrupt einde van de weg. Geen theeplantage dus. Onverrichte zaken maar omgedraaid en de hobbelige weg weer afgereden. We besloten toen om een stuk zuidelijker langs de Li-rivier te rijden. Wat bleek een goede keus. Er liep een mooie verharde weg langs de rivier en door een paar dorpjes. De bergwanden lopen op de meeste plekken recht naar beneden. Soms zelfs helt de berg half over de weg. Bij een stuk waar de bergwand recht omhoog liep zagen we een paar westerlingen de berg beklimmen met allerlei klimmateriaal. Erg gedurfd!
De weg liep op de meeste stukken een stuk hoger dan de rivier. Her en der kon je naar beneden klauteren. Wederom erg mooi zo langs het water. Veel rotsen en kraakhelder water. Vanaf Yangshuo zijn we langs de rivier tot ongeveer Dutou gereden. We wilden hier eigenlijk met het pondje over, maar gelet op de tijd hebben we dit niet gedaan, omdat het al wat later werd en het in het donker niet prettig rijden is in onbekend gebied. Ook hebben we hier rijstvelden gezien.

19 september
Dichtbij Yangshuo ligt de rivier de Li. We wilden graag een boottocht maken, dus hadden we voor vandaag een reservering gemaakt. Met de bus naar Xingping gegaan en vanaf daar het water opgegaan met een bamboeboot. Er was plaats voor vier passagiers, maar gelukkig waren we maar met z'n tweeën + een bestuurder. Het was een schitterende en ontspannen tocht door het Karstlandschap. Het karstlandschap is een groot gebied met bijzondere kalksteenformaties. In het warme, vochtige klimaat wordt de verwering versneld door zure regen en chemicaliën in rottende planten. Bovengronds zijn hierdoor pieken ontstaan na erosie door rivieren en ondergronds zijn enorme grotten gevormd door water dat zich ondergronds door breuken in het kalksteen boort. Het grondwaterpeil was hier vroeger hoger. De mensen wonen hier in kleine dorpjes tussen de pieken en hebben irrigatiesystemen aangelegd om diverse gewassen te verbouwen, zoals rijst, pomelo, tomaten, katoen, rode peper en druiven.
Onderweg zagen we bijzondere bergformaties en op bepaalde punten veel bamboevlotten, -bootjes en boten. Uiteraard zijn we onderweg even aangemeerd voor een Kodakmomentje. De tocht duurde zo'n twee uur.
Na de boottocht hebben we op de plaatselijke markt pomelo gekocht. Erg lekker fris tussendoortje. Ook hebben we een stuk honingraat gekocht. Dit zagen we een paar keer liggen op de markt. In feite was het een bijenkorf met behoorlijk wat bijen er omheen. Wat je kon kopen was een oranjekleurige suikerachtige substantie. Lekker zoet!
Met de bus gingen we ook weer terug. Een busrit verloopt hier soms even iets anders, zo ook nu. Deze buslijn had niet echt halte, behalve een begin- en eindhalte. Als er mensen langs de weg staan te zwaaien, dan stopt de bus gewoon even.
Ook het betalen gaat wat anders. Je moet niet van te voren een kaartje kopen of bij de buschauffeur betalen o.i.d., maar er loopt iemand in de bus rond om het geld op te halen van iedereen. Het is voor iedereen 1 prijs, of je nu eerder uitstapt of blijft zitten.
De bus werd ook aardig volgestopt. Net toen we dachten dat de bus toch wel echt vol zou zitten, kwamen er toch steeds mensen bij. Ook een vrouw met een kip, die gelukkig niet de hele rit kakelde :) en ook met een touwtje was vastgebonden. Bij een ontsnappingspoging werd de kip even hardhandig teruggestopt... Er werden ook nog plastic krukjes bij gezet. Zelf zaten we half opgevouwen op een soort dashboard/plateau-achtig iets tussen de chauffeurs- en passagiersstoel. Het was erg grappig allemaal. Vanaf het busstation in een uurtje naar het hostel teruggelopen en 's avonds lekker de stad in gegaan om een hapje te eten.

20 september
Het scooteren beviel erg goed. Daarom wederom de gemotoriseerde stalen ros weer bestegen. Ditmaal zijn we vanaf Yangshuo naar Chaoyang gereden en vervolgens langs de Yulong-rivier naar Jiuxan gereden. Onderweg genoten van al de mooiste uitzichten. We zagen dat er rijst werd gedroogd in de zon, bamboevlotten, zijriviertjes en ook bananenbomen. De omgeving is hier heel mooi groen met veel bambossen. Tot hier was de weg erg netjes. Vanaf Jiuxian zijn we over een wandel/fietspad langs de rivier gereden naar de Dragon bridge. Erg gave route, want we reden echt tussen de rijstvelden en andere gewassen. Ook was het een hele rustige route; er was bijna geen mens te bekennen.
Bij de Dragon bridge hebben we een hapje gegeten en wat gedronken. We hadden gebakken gedroogd vlees met rijst en groenten. Heel erg lekker! Hier was het trouwens heel erg toeristisch. Er waren volop bamboevlotten in de rivier. Ook zagen we hier een paar net getrouwde stelletjes die op een bamboevlot foto's lieten maken. Erg spannend, want die bamboevlotten waren erg wiebelig....
We hadden de drukte wel weer gezien dus weer lekker op de scooter via Baisha, Bancun, Gubancun, Dongguaqiao, Jiao Balincun, Guangshang en Muqiao terug naar het hostel. Het laatste stuk was een long and winding road dwars door de bergen waar we af en toe wel moesten stoppen voor een foto. Het vermogen van de scooter werd hier behoorlijk op de proef gesteld door de steile hellingen. Af en toe zagen we fietsers die met heel veel pijn en moeite de hellingen op kwamen. Wij blij dat we de scooter hadden! We konden hierdoor ook veel meer zien, omdat we lange stukken konden afleggen. Gaandeweg ging de zon langzaam onder wat tot mooie lichtinval leidde. Gelukkig waren we voor het donker thuis.
's Avonds zijn we naar Yangshuo gegaan en hebben wat gegeten. De stad leeft helemaal op met veel kraampjes, straatartiesten en verkopers. En uiteraard heel veel Chinezen. De scooter konden we tot 23:00 uur gebruiken. Wel zo makkelijk en veilig omdat het gros van de fietsen geen verlichting heeft. Buiten de stad is er geen straatverlichting. De sterrenhemel is schitterend.

21 september
Na het ontbijt rond een uur of 11.00 de scooter weer opgestapt om het een en ander te gaan bezichtigen. We wilden graag de Moon Mountain/Moonhill beklimmen. Een op ruim 8 km zuidelijk gelegen 380 meter hoge rots waarin een cirkelvormig gat (circa 50 meter hoog en breed) in zit. Naar gelang je kijkhoek lijkt het net of je de halve of volle maan ziet. Daar zijn we dan ook eerst naar toe gegaan. Het was ruim een half uur klimmen (800 treden) en toen stonden we in het gat. Heel indrukwekkend dat zoiets kan ontstaan in de natuur. Verder natuurlijk ook een mooi uitzicht op andere bergen. We hadden tijdens de klim ook nog een ander paadje gezien, maar we wisten niet waar dit naar toe zou leiden. We waren wel nieuwsgierig, dus we zijn dat paadje ook nog maar ingelopen. Zo aan het pad te zien was er ook bijna niemand die deze route nam. Het was weer een stukje klimmen, dalen en door een bos, maar het leidde tot een prachtig uitzichtpunt waarbij je de Moonhill en een dichtbijzijnde grot goed kon zien. Waren wij even blij dat we deze route ook nog hadden genomen!
Vlakbij de heuvel waren ook diverse grotten te bewonderen. We zijn naar de Assembly Dragon Cave geweest. Het was heel mooi, maar veel te bont verlicht alles en veel te commercieel. De route door de grot is ongeveer 1000 meter lang en bestaat deels uit een wandelstukken en delen waar je met een bootje vaart. Je mocht helaas niet op eigen gelegenheid de grot verkennen, maar in een groep onder begeleiding van een Chinese gids. Onderweg zagen we allerlei formaties zoals stalagmieten en stalactieten, grote open ruimtes en watervalletjes. Het water was heel erg helder. In de grot stonden uiteraard allerlei "verkopers". Er waren drie grote schildpadden, heel zielig in een kleine ruime, fotografen en de nodige souvenierskraampjes. Na de grot hebben we een lekkere verse mango gegeten. Ook was er een soort museum met allerlei bijzondere stenen. Het waren over het algemeen grote brokken van het mooi gekleurde steen. Soms leek het net op een "woestijnroos" en andere op koraal.
Daarna zijn we op het gemakje teruggescooterd via de toeristische route via Longcheng, Lexiangcun, Yongcun, Shuanggui, Aishancun, Luojialing en Lianfengcun naar het hostel terug. Soms was de weg nieuw en kon je lekker doorrijden en op sommige stukken was de weg nog in aanbouw of simpelweg onverhard. Hier was een mondkapje wel handig geweest, want het stof en zand vloog om je oren. Uitgerekend daar reden er best veel vrachtwagens. Af en toe leek het net de Dakar rally. Raoul had gelukkig zijn zonnebril zodat die rotzooi niet in de ogen kon komen. Na een passerende vrachtauto dus even de mond dicht. Dit hielp echter niet bij een colonnes van vrachtauto's. Slechts een enkele local had een mondkapje. Onderweg zagen we diverse alternatieven. De een had een bandana voor de mond, een ander wendde snel het gezicht af bij een stofwolk, weer een ander deed snel de hand voor de mond en de meerderheid reed gewoon door alsof er niets aan de hand was...