Tangkoko natuurreservaat

Woensdag 30 september 2015:

's middags vertrekken we met al onze baggage naar natuurreservaat Tangkoko. Het is vanaf Manado zo'n 2 uur rijden naar ons verblijf aan de rand van het natuurreservaat. We passeren het dorpje Airmadidi en rijden een heel stuk door het oerwoud. Met af en toe een kaal stuk dat door brand is verwoest. We hebben een eigen huisje op de lodge. Het is allemaal erg simpel, maar het is een schitterende locatie. We krijgen een bakje thee en ondertussen is ook de ranger er. Samen met de ranger en gids trekken we het oerwoud in. Het is nog steeds erg droog, daarom is het oerwoud normaal gesproken nog veel groener. In de natte periode zijn er nog meer wilde dieren te bewonderen, omdat er dan simpelweg veel meer voedsel is. Om ons heen horen we veel vogels. Helaas blijft het bij sommige bij horen. De papegaaien hebben we bijvoorbeeld niet gezien, maar wel veel gehoord. Wel zien we ijsvogels (blue back kingfisher) met hun schitterende kleuren. De ranger vertelt wanneer het een mannetje is of een vrouwtje. Ook vliegen er veel pigeons (een soort duiven) over ons heen. We zien enkele Maleo's. Dat is een hoendersoort die ongeveer net zo groot is als een kip, maar de Maleohen legt vijf keer zo grote eieren en begraaft deze op plekken waar de grond constant tussen de 32 en 34 graden Celcius ligt. We komen ook enorme bomen tegen zoals teak. Dit is een andere soort als in Zuid-Sulawesi. De teak die we hier zien is de oorspronkelijke teak, die andere is door de mens door kruisingen gekweekt. De ranger heeft een zeer goede zintuigen en weet precies de dieren te spotten. Na een tijdje komen we oog in oog te staan met een van de drie groepen zwarte kuif Makaken die hier leeft. Het begint al te schemeren en ze maken zich op om te gaan slapen. Er zitten veel kleine aapjes tussen. We kunnen erg dichtbij komen terwijl ze nog wat spelen. Hier zien we ook enkele jongelui die als vrijwilliger werken bij een onderzoekscentrum voor Makaken. Ze volgen de groep een dag lang door het oerwoud en maken notities van hun activiteiten. We vervolgen onze weg en komen uit bij een enorme boom met spleten. Deze boom is het huis van een familie van 5 of 6 Tarsius (spookaapjes). Ze worden net een beetje wakker, want ze jagen in de nacht. We kunnen heel dichtbij komen. Erg bijzonder! Ze zijn maar zo'n 12 cm klein en hebben enorme ogen en een lange staart. We blijven daar tot ze het oerwoud intrekken en het al pikkedonker is. De ranger kent de weg op zijn duimpje en we worden weer veilig teruggebracht naar de lodge.
Er staat een goede rijstmaaltijd voor ons klaar. Er zijn inmiddels meer toeristen in de lodge aangekomen. Een groep vogelspotters uit de USA en twee Nederlanders. Het is hier pikkedonker buiten en er zijn veel sterren te zien. Erg mooie afsluiting van de dag.


Donderdag 1 oktober 2015:

Vandaag begint de dag weer vroeg. Onze wandeling begint om 5 uur 's ochtends. We gaan het oerwoud weer in terwijl het al aardig licht begint te worden. Er zijn al veel dieren actief, overal om ons heen horen we geluiden. We zien weer enkele ijsvogels en komen ook weer een groep makaken tegen. Opeens begint er een te roepen en rennen ze allemaal naar die aap toe. De ranger vertelt dat de roepende aap een andere groep heeft gehoord. Nu moeten ze natuurlijk hun territorium verdedigen. Zover komt het gelukkig niet, want wij zien of horen geen andere makaken. We lopen daarom door het oerwoud in. Opeens ziet de ranger iets in de verte. Tussen twee dikke boomtakken ligt een groene slang. Volgens de ranger is deze slang zeer giftig. Gelukkig slaapt de slang zodat we hem rustig kunnen bekijken. Hierna lopen we weer door. Op de achtergrond horen we al de hele tijd de oceaan. Het natuurreservaat ligt aan de kust met voornamelijk zwart vulkanisch zand. Het is vandaag weer lekker warm, dus we kunnen wel wat afkoeling gebruiken. We nemen lekker een duik! Het water is kraakhelder en schoon.
Dan is het weer tijd om terug te gaan naar de lodge. Na het ontbijt vertrekken we weer naar Manado. Vandaag komen ook Maarten en Lies aan in Manado. Helaas is er in hun hotel geen kamer meer vrij. In het nabijgelegen Gran Central Hotel is gelukkig nog wel een kamer vrij. We gaan de stad in en doen enkele winkelcentra aan. Raoul z'n zwembroek ligt nog in Nederland, die lag klaar maar is de tas niet ingestopt. Wij overal zoeken naar een zwembroek in de winkels, maar nergens te vinden. Zo snel geven we de moed niet op, dus bij de laatste en grootste mall (Matahari megamall) vinden we eindelijk de zwembroeken. Er is keuze uit maar liefst vier zwembroeken. Helaas zijn deze heel oncharmant en duur. Uiteindelijk komen we bij een algemene sportwinkel die een fatsoenlijk aanbod heeft. Hier slaagt Raoul en kan straks op Bunaken weer voor de dag komen :-)
Inmiddels zijn Maarten en Lies in Manado gearriveerd en we ontmoeten elkaar in hun hotel. Tof om elkaar in goede gezondheid weer zien! We wandelen richting de boulevard en drinken in de Matahari een lekker fris drankje samen. Daarna wandelen we verder en komen uiteindelijk bij een leuk eettentje uit. We genieten o.a. van een tonijnsalade, kippensoep, bbq-garnalen, gado-gado en nasi goreng. Er rijden hier bijna geen normale taxi's rond, maar enorm veel blauwe busjes. Na een paar pogingen hebben we een busje te pakken die ons naar het hotel brengt. Leuk om daar mee te rijden.


ps we hebben nog geen Tjendol gedronken...