Worship service

Zondag 13 november 2016
We waren van plan om naar de Abyssinian Baptist Church te gaan. Toen we daar aankwamen stond er een enorme rij. Wij dus toch maar aangesloten, maar helaas bij navraag hoorden en zagen we dat er een pion was neergezet. Mensen die na de pion aansloten konden er niet meer in. We wisten al dat de lokale mensen sowieso voorrang krijgen en dat er maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar is voor toeristen. Daarom zijn we maar op zoek gegaan naar een andere kerk. We waren al langs The Salvation Army gelopen, maar die dienst was al begonnen. Een straat verder vonden we de African Methodist Episcopal Zion Church. Daar aangekomen zagen we toevallig dat er net andere mensen naar binnen gingen. De dienst was waarschijnlijk net begonnen, want er werd al volop gezongen. Het is een groot traditioneel kerkgebouw met zelfs balkonnen voor bezoekers. Het was niet druk in de dienst van 11:30 uur. Waarschijnlijk is ook hier (net als bij de Abyssinian Baptist Church) de dienst van 09:00 uur enkel voor lokale mensen en de dienst van 11:30 uur opengesteld voor toeristen. Er waren best veel toeristen en niet zo veel lokale mensen. De voorganger had een goede preek over dat er soms een storm in je leven komt waarin je je overtollige bagage overboord gooit, dat we overwinnaars zijn in Christus en dat de duivel je enkel kan demotiveren om te geloven, maar dat er meer voor nodig is om je van je geloof af te brengen. De voorganger was helemaal vol van het woord, hij schreeuwde het uit: " it's gonna take more than that, it's gonna take more than that!" En de mensen dat ook uit volle borst beamen. Heel mooi om te zien. De muziek was erg goed. Er was een koor van zo'n 6 mensen, een drummer en een organist. Ze zongen gospel en het kwam ook echt uit hun hart. Heel bemoedigend. Er was geen liturgie dus het was meer luisteren dan meezingen. Wat in dit geval geen straf was. In het informatieboekje stond al dat je wel foto's mocht maken, maar enkel zittend. Het is natuurlijk wel een eredienst.
Ook was er een open avondmaal waar we deel van mochten uitmaken. Ook zagen we enkele lokale mensen later komen of eerder gaan. Dat is daar dus iets losser dan bij ons. De dienst duurde ongeveer 1,5 uur. Bijzonder om eens te hebben meegemaakt.
Daarna kochten we lekker wat fruit en aten dat als lunch. Toen gingen we met de metro naar het American Museum of National History. Het begint al goed met in de hal enorme dinosaurusen. Vooral de biodiversiteit en het waterleven blijft boeiend om te zien. De walvis op ware grootte (circa 30 meter) is indrukwekkend. Er was ook een grote afdeling over meteorieten, die je daar kon zien en sommige ook aanraken. Soms zijn ze heel klein en soms ook heel groot. Daarna gingen we naar de stenen en mineralen afdeling. Alles over de aardbodem. Dat is echt iets voor Marvin. Stenen in alle kleuren en maten staan er tentoongesteld. Ook enkele versteende bomen met daarin allerlei mineralen. Erg bijzonder.
Ook liepen we langs opgravingen van oude menselijke botten.
's Avonds gingen we eten bij John's Pizzeria. Met z'n tweeën een heerlijke echte Amerikaanse pizza op. Dat moet je daar toch ook hebben gedaan :-)


Maandag 14 november 2016
Het is fris maar de zon schijnt volop. We gaan naar het Civic Center en Seaport. We stappen uit bij station Fulton Street en lopen richting de East River. Hier zien we het Titanic Memorial, een vuurtoren uit 1913. Er staan hier gebouwen uit de 19de en 20ste eeuw, zoals pakhuizen en tegenwoordig ook winkels en een groot plein. Vanaf de kade hebben we een schitterend uitzicht op de Brooklyn Bridge en op Brooklyn. Er is een wandelpromenade, maar die is nu deels in restauratie. Ook Pier 17 wordt nu onder handen genomen. Gelukkig zijn Pier 15 en 16 wel open. Daar liggen rondvaartboten aangemeerd, maar ook enkele grote zeilschepen. Pier 15 bestaat uit twee terrassen met bijbehorende ligstoelen en grasveldjes. In het zonnetje is het hier heerlijk vertoeven. New Yorkers zitten hier lekker te lunchen of hun krant te lezen. Daarna gaan we naar het Flatiron gebouw. In 1903 was dit het hoogste gebouw ter wereld. Het heeft inderdaad een hele smalle voorkant en ziet er daarom best bizar uit. We pakken daarna de metro naar het Grand Central Terminal dat in 1913 haar poorten opende. Het is een indrukwekkend gebouw met een enorme stationshal. Dagelijks lopen er zo'n 750.000 mensen door de terminal. Bovenaan een van de marmeren trappen strijken we even neer. Het is een komen en gaan van mensen. Ook is hier duidelijk bewaking aanwezig in de vorm van militairen en politie. Er is ook een benedenverdieping met veel verschillende eettentjes.
's Avonds eten we bij The Kunjip. Een Koreaans restaurant. Je kan er op Koreaanse wijze barbecueën, maar we kiezen iets van de kaart. Anne-Marie had Kimchi Chigae (spicy kimchi and pork stew) en Raoul had Myung Tae Gui (broiled spicy dried pollack). Uiteindelijk was het gerecht van Anne-Marie veel pittiger. We dachten, we zullen er enkel rijst bij krijgen, maar tot onze verbazing kregen we er wel 8 bijgerechten bij + rijst. Veel nieuwe smaken en erg lekker. Helaas was het veel te veel. Ook bijzonder dat ze daar extreem snel waren met bediening, maar ook met afruimen en de rekening brengen. Hier was het echt chopchop!