Welcome to India

Zondag 2 april 2017
We vertrekken om 6 uur 's ochtends naar Schiphol. Lou en Jane brengen ons. De reis verloopt voorspoedig en we zijn binnen 2 uur bij het vliegveld. Bij het inchecken bij de computer herkent hij het paspoort van Anne-Marie niet. Even bij meerdere apparaten geprobeerd, maar helaas. Gelukkig kunnen we tegen die tijd al inchecken bij de gewone incheckbalie zonder te wachten. Ook komen we zonder oponthoud door alle controles heen. Ook het pakket met cadeau's voor onze vrienden Chris en Kamela hoeven we niet open te maken en er worden geen vragen over gesteld. Misschien omdat het zo mooi is ingepakt door Anne-Marie. Bij de boarding zien we een enorme massa mensen. Dat wordt een vol vliegtuig! Anne-Marie is een van de weinige blanken.
Het vliegtuig is niet zo modern als dat we eerder mee vlogen, maar het is netjes en keurig verzorgt. We krijgen een heerlijke rijstmaaltijd en later nog een wrap. Dat belooft wat!
Raoul zit naast een Indiër en raken op een gegeven moment in gesprek. Hij komt van Toronto en is via Amsterdam onderweg terug naar Delhi. In Toronto bezocht hij zijn vrouw die daar studeert. Helaas is het niet zo rooskleurig. Zijn huwelijk is gearrangeerd. En de start was moeilijk omdat je elkaar niet kent. Hun ouders hebben het geregeld. Hij heeft voordien wel met haar ouders gesproken, maar niet met haar zelf. Na 3,5 jaar getrouwd te zijn is zij gaan studeren in Toronto. Dat heeft hij allemaal gefinancierd. Eerst veel contact maar na 1,5 jaar werd het contact steeds afstandelijker. Een lang verhaal kort. Hij was bij haar in Toronto en zij wilde hem niet meer. Een aangrijpend verhaal. Zijn hart was gebroken. Hij vond het fijn om zijn hart even te luchten. Het was wel gelijk een moment om het Engels weer op te pakken. Hij praatte erg snel. Maargoed, een fijn contact en hij bood aan om nog eens af te spreken. Na uitwisseling van gegevens hopen we elkaar in Delhi weer te zien.

Eenmaal geland in Delhi komen wel bij de visumcontrole. Van te voren hadden we dat geregeld via de ambassade via internet. Dat scheelt tijd. Dachten we... Toen we de rij zagen zakte de moed in de schoenen. Ruim 2 uur hebben wel staan wachten (met nog vele anderen). Als je een stempel in je paspoort hebt kon je bijna gelijk doorlopen. Jammer, maar niets aan te doen. Een lesje geduld. Ook gelijk aan den lijve ondervonden dat de ambtenaren het beetje macht dat ze hebben ook echt gebruiken. Heel autoritair spreken ze je aan. Een beetje ongemakkelijk, maar dat is hier kennelijk normaal.

Onze vriend zou ons opwachten. Naast de lange wachtrij konden we ook geen verbinding maken met het telefoonnetwerk. Toen bij de bagageband bleek dat de baggage van onze vlucht al lang en breed was aangekomen. Inmiddels stond het ook niet meer op het beeldscherm. We zagen een latere vlucht vanuit Amsterdam die net binnenkwam dus daar maar gaan kijken. Op de band veel bagage, maar niet die van ons. Toen in een ooghoek zagen we onze bagage liggen. Gelukkig lagen allebei de rugzakken er. Iemand had ze van de band gehaald en naast de band neergelegd. Er lagen nog een paar andere rugzakken bij. Daarna konden we zonder oponthoud door de douane en gelukkig stond onze vriend daar. Wat geweldig om hem weer te zien! Hij stond dus al een paar uur op ons te wachten. Na een simkaartje te hebben gekocht eerst even wat drinken en bijpraten. Het vervoer met Uber is goed, betaalbaar en snel. Hij geeft uitleg en na even wachten zien we de taxi. Hij zit in een ander hotel de andere kant op, maar rijdt gezellig met ons mee. Erg fijn! Eenmaal aangekomen bij het hotel geven we de doos met cadeaus mee, zodat hij die later met zijn vrouw samen uit kan pakken. We nemen afscheid en zien elkaar weer over ongeveer 1,5 week.
Nu eerst slapen...


Maandag 3 april 2017
Lekker uitgeslapen. Was wel even nodig om wat slaap in te halen. Om de hoek zit een heel leuk tentje: "Club India". Om er te komen moet je een paar smalle trappen op. Je loopt langs de voorraadkamer, keuken, schoonheidssalon en dan op de 3de verdieping. We hebben mooi zicht op het plein beneden. Veel leven op straat. Er is een markt, riksja en tuktuk's rijden voorbij en vooral veel mensen. We eten hier een heerlijke chicken tikka en ohra tomato met een pot Indian chai tea. Wow! Genieten zeg! Hele vriendelijke jongeman bedient ons en (zoals verder bijna iedereen die je spreekt) vraagt waar weer vandaan komen, hoe lang we hier al zijn en waar weer naartoe gaan. Iedereen heet ons van harte welkom in India.
We zitten in de wijk Paharganj. Een levendige wijk met veel leven. Overal kleine winkeltjes en eetkraampjes. We kopen twee Samosa's die we nog even bewaren. Af en toe komen we een backpacker tegen in de smalle straatjes waar je af en toe opzij moet stappen voor de scooters en riksja's. We komen dan aan bij het New Delhi Railway Station. Daar spreken wel iemand die ons wel op weg wil helpen. We willen naar Connaught Place (CP). Hij geeft de tip om met een tuktuk te gaan naar het tourist information center bij CP want daar krijg je een gratis plattegrond en informatie. De tuktuk kost 10 rupee (14 cent in euro's) voor 2 personen. Leuk zo'n ritje. Zigzaggend komen we na ca 10 minuutjes aan op de bestemming. We worden netjes voor de deur afgezet en gaan daar even naar binnen. In het gesprek blijkt al snel dat ze ons allerlei excursies enzo willen aansmeren. Daar hebben wel geen behoefte aan en ondanks het beteuterde gezicht van die man maar wel in bezit van het plattegrondje vertrekken wel weer. We lopen wat rond bij CP. Veel luxe winkels maar ook mensen met hun waren op een kleedje. We vinden een schaduwrijk plekje en genieten van onze Samoa met een heerlijk sausje. Het is hier trouwens 35 tot 40 graden overdag, maar het is goed te doen. De lucht vochtigheid is erg laag. 's avond is het rond de 30 graden en 's nacht daalt het kwik tot 23 graden. Het is zonnig en helder weer. We lopen verder over Central Park. Dat stelt niet zoveel voor vergeleken met Central Park in New York. Hier en ook her en der zien we veel zwerfhonden lopen. De mensen zitten hier lekker in het gras te ontspannen. We worden nog door een oorschoonmaker aangesproken die met notitieblokjes handgeschreven recensies laat lezen van mensen die zijn behandeling hebben ondergaan. Erg enthousiaste man die ondanks tegenstribbelen toch even in Raoul zijn oor weet te gluren. Snel wegwezen want die wattenstaafjes zien er niet heel fris uit, haha!
We lopen verder en komen aan bij de Palika Bazaar. Een ondergrondse bazaar met ca 380 winkeltjes. Voordat we naar binnen mogen eerst door een detectiepoortje en alle tassen moeten open. Het is er best druk, maar wel lekker koel.

Na ergens wat gedronken te hebben besluiten we om terug te lopen naar het hotel. We lopen langs het ziekenhuis en komen in de wijk Shampur. Een echte woonwijk met veel spelende kinderen op straat. Er zijn er ook een paar cricket aan het spelen. Het is hier wel een doolhof met veel doodlopende straatjes. Er zijn voornamelijk kleine appartementen van 3 hoog. Heel eenvoudig. Op een gegeven moment zien we een hele groep koeien staan. Daartussen zit een man een koe te melken. Dat hadden we even niet verwacht zo midden in de stad. Om naar het hotel te komen moeten we een straatje in. Maar helaas, na enkele meters worden we tegengehouden door de koeienman. Hij zegt het gevaarlijk is vanwege de koeien. We zien ook veel veulens en de koeien staan ook echt hutje mutje. Dan maar omlopen. Wanneer we eenmaal uit de wijk zijn gekomen is het toch wel een lange tocht geweest. We zoeken een riksja op. De beste man kan geen Engels maar een mede riksjaman gelukkig wel. Eigenlijk best zonde voor die man. Zwaar trappend weet hij zich te manouvreren door de smalle straatjes. Binnen een kwartiertje staan we weer bij ons hotel.

Delhi heeft trouwens naar schatting ruim 27 miljoen inwoners inclusief bijbehorende gebieden. Het land India is ca 3,2 miljoen vierkante kilometer groot met ca 1,2 miljard inwoners. Om het even in perspectief te zien, Nederland is ca 41,5 duizend vierkante kilometer "groot".