De heilige koe

Dinsdag 11 april 2017
Na een ontbijtje gaan we met de trein (klasse 3a) naar Jodhpur. Het is nu gelukt om via internet (makemytrip.com) treintickets te bestellen en te betalen. Op een papier in de wagon staat bij de hogere klasses wie waar zit. Gelukkig klopt het papier met onze reservering. De reis verloopt weer voorspoedig en we komen aan in Jodhpur, de blauwe stad. Veel huizen zijn inderdaad blauw gekleurd. Traditioneel hadden enkel de brahmanen (een hoge kaste) blauwe huizen, maar tegenwoordig dus ook niet brahmanen. De blauwe kleur schijnt ook te helpen tegen insecten. De oorspronkelijke bewoners zijn rond 1200 in dit gebied komen wonen. Het ging hun erg goed af zodat hun leider Rao Jodha in 1459 de heuvel koos voor zijn fort. Hieromheen is Jodha's stad gegroeid: Jodhpur.

Na een rit met een tuktuk door de zeer smalle straatjes (sommige ongeveer zo breed als de tuktuk zelf) komen we aan bij guesthouse Singhvi's Haveli. Een 500 jaar oude haveli met mooi versierde kamers en het hoogste dakterras van de omgeving. Daar genieten we van het weidse uitzicht over de stad en het fort.

We doen een rondje in de buurt en kunnen hier zonder problemen gebruik maken van de ATM. Op straat zijn er veel kinderen. Ze vinden het leuk om hun Engels wat te oefenen. Gezellig!

Er zijn bijna geen gasten en we hebben ook 's avonds het dakterras voor onszelf.


Woensdag 12 april 2017
Vandaag bezoeken we het Mehrangarh fort. Het is gelegen op een 120 meter hoge heuvel en is gemaakt van de stenen van die heuvel zodat het als het ware opgaat in de heuvel. De muren met kantelen zijn 6 tot 36 meter hoog. Vanbinnen ziet het er schitterend uit. Mooie architectuur en versieringen in de vele kamers en binnenplaatsen in het fort. Vooral de kamer van de maharadja is erg indrukwekkend. Er is ook een museum met o.a. zitplateau's voor olifanten, schilderijen, wapens en munten. Voor de filmfans: Batman The Dark Knight Rises is hier deels opgenomen.
Vanaf de hoge buitenmuren hebben we een mooi uitzicht over de stad. Hier staan ook vele kanonnen, waaronder ook 1 uit China.
Daarna eten we wat bij Jhankar Choti Haveli. Een eettentje gelegen op een 500 jaar oud binnenplein dat nog steeds in bezit is van dezelfde familie. Erg leuk plekje.
Vervolgens gaan we naar de oude stad en lopen over de Sardar markt. We kijken wat rond en drinken er saffraanthee en muntthee. Het is heerlijk. We hebben al heel wat soorten thee gedronken in India. De verkoper vertelt dat zij over een paar weken hun eerste kindje verwachten. Van te voren weten ze geen geslacht en naam. De naam krijgt het kindje nadat het na 10 weken bij een brahmaan is gebracht. Die doet dan allerlei rituelen en krijgt dan een klank door. Met deze klank mogen de ouders dan een naam verzinnen.
In het winkeltje kopen we wat thee en kruiden. Een paar winkeltjes verder koopt Anne-Marie nog een broek + shirt. Ze hebben hier ook schitterend versierde kleden en zijden pashmina's. Anne-Marie dingt nog behoorlijk wat van de prijs af. Klinkt misschien een beetje hard maar daar gaan ze zelf ook vanuit dat je dat doet, want ze vragen wel erg veel als startprijs. Daarna lopen we naar de klokkentoren van ongeveer 100 jaar oud. We kunnen daar ook binnenin kijken. Het wordt nu onderhouden door een vader en zijn zoon. Verderop komen we bij MV Spices, een speciaalzaak waar we nog meer kruiden kopen voor curry's en thee chai masala.

Volgens het Hindu geloof zijn koeien heilig. Je ziet ze hier overal los op straat lopen of liggen. Na getoeter gaan ze op het gemakje aan de kant voor het verkeer. Ondanks dat ze vast wel te eten krijgen eten ze ook van tussen het afval. In Bikaner liep Raoul een keer iets te dicht langs een koe en kreeg toen met de hoorn een enorme duw. Die houd je niet tegen. Sindsdien maar gepaste afstand gehouden en helemaal als ze een kalf bij hebben.

Het schijnt trouwens dat de eerste opstand tegen de Britten kwam doordat de Britten hun kogels invetten met varkens- en koeienvet. Dat viel natuurlijk niet in goede aarde bij de inlandse Hindu's en Moslims in het Britse leger.

We hebben via internet treintickets (1ste klas) geboekt voor de nachttrein naar Delhi. Eenmaal op het station staat de trein er wel, maar onze wagon ontbreekt. Na bij een paar mensen te vragen komen we uit bij Engelstalige Indiërs en het blijkt dat er nog een deel moet aankomen dat wordt aangekoppeld. Tot die tijd zitten we met vele anderen te wachten op het perron. De trein vertrekt om 11:15 uur. En je raadt al, om 11:15 uur komt het tweede deel van de trein pas aan. De mensen houden hier echt van afsnijden want met hele gezinnen wordt het spoor overgestoken en in de trein op het andere perron ingestapt. Die deuren staan allemaal open dus dat is geen probleem. Op de rails is het ook een gezellige boel. Veel ratten en ook her en der een kakkerlak.
In de 1ste klas zit je met max 4 personen in een coupe die je kan afsluiten. Het is inderdaad een stuk luxer en ruimer dan de lagere klasses, maar wel erg verouderd.
We zien ook mensen zitten in de wagons voor bagage. Niet helemaal duidelijk is waarom. Misschien wordt daar niet gecontroleerd op een kaartje?

In India is de trein het meest gebruikte transportmiddel voor de lange afstand. We hebben hier overigens nog geen treinen gezien waarbij mensen bovenop de trein zitten of eraan hangen. Het spoorwegennetwerk is ca 63.140 km lang (in NL ligt 6.830 km spoorlijn), dagelijks reizen ca. 18 miljoen mensen met de trein en gaat er meer dan een miljoen ton vracht per spoor.